رئال مادرید در ابتدا آغاز کننده این تئوری بود که داوری های به عمد هستند که در نتایج بازیها تاثیر می گذارند . همه چیز از زمانی شروع شد که آنخل ماریا ویار ، انتخابات فدراسیون را با حمایت های شدید خوان لاپورتا برد . مدیر وقت بارسلونا ، از او حمایت کرد و تا آخرین لحظه از این مدیر دفاع کرد . هر گاه که مسئله ای پیش می آمد ، اولین نفری بود که به حمایت از ویار بلند می شد .
آنخل ماریا ویار هیچ گاه فراموش نکرد که فلورنتینو پرز به کاندیدای مخالفش رای داد و هیچ گاه فراموش نکرد که این لاپورتا بود که درهای حمایت از او را باز کرد . جنگ زر و زور ، باعث شد که کاتالان ها در جایگاه مقدس قرار گیرند . در ابتدا لاپورتا این کار را انجام می داد و سپس نوبت راسل رسید . اما با حضور مدیر جدید ، تاثیرات کم تر و کمتر شدند و دیگر خبری از آن بهشت منزل نبود .
بارسا که بارها به خود افتخار می کرد که از داوران انتقاد نمی کند ، یک روز هم نیست که این مسائل را در مطبوعات مطرح نکند . فاصله 10 امتیازی با رئال مادرید مورینیو با این که بازیهای زیادی مانده ، به مثابله یک اتفاق تحقیر کننده برایشان بود .
حالا موضع کاری بارسایی ها این است که خود را قربانی جلوه دهند و با وجود این که بازیکنانشان همان بازیکنان هستند ، سعی می کنند پشت عواملی دیگر پنهان شدند . گواردیولا مدعی است که رئال مادرید از ترس آنها نگذاشته فینال در برنابئو باشد . اما واقعیت این است که باشگاه از مدتها پیش فصد تعمیرات را در استادیوم داشت .
این یک واقعیت محض است که بارسا می توانست این بازی را در استادیوم خودش ، نیوکمپ برگزار کند . او حالا کسی است که چمپیونزلیگ را یک تورنمنت "سالم و زیبا " می داند . او کسی است که کم کم دارد ذات واقعی خود را رو می کند . کم کم دارد نقابش برداشته می شود .
ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
اطلاعات کاربری
نویسندگان
لینک دوستان
آرشیو
نظرسنجی
فقط ؟
نظرتون در مورد وبلاگ؟
طرفدارکدام تیم هستید؟
پیوندهای روزانه
آمار سایت