توماس رونکرو ، سردبیر آس به سان همیشه ، با دیدگاه خاصش در مورد بازی رئال مادرید و ویارئال نوشته است .
خشم عمومی
رئال مادرید چهار امتیاز را در عرض چهار روز داد تا حالت اضطراب و نگرانی در تیم جاری شود . این طبیعی نیست که این همه خطای بی مورد به حریف بدهی ، این طبیع نیست که کاسیاس نتواند ناجی تیمش باشد و این قدر تاسف بار دو گل به این شکل بخورد ، این طبیعی نیست که این قدر بازیکن در بدترین سطحشان باشند (آربلوا ، اوزیل ، خدیرا و ...) ، این طبیعی نیست که ژابی آلونسو این گونه خسته به نظر برسد (مدتهاست که استراحت نکرده است) و این طبیعی نیست که داوران این قدر با رئال مادرید بد برخورد کنند ...
رومرو ، مورد حمله
این تیتر که "فقط داور نبود " به این معنی نیست که تصمیمات داور را پسندیده باشم و طرف آنها باشم . پاراداس رومرو همانی بود که باید باشد . قبلا هم مورینوی را در یک بازی عادی تر اخراج کرده بود . این ذات داور اهل آنتکراست که نمی توان تغییرش داد . انگار برابر رئال مادرید که قرار می گیرد ، چیزی برایش عوض می شود، هر چند باید گفت که در ابتدا سعی کرد که کمی متفاوت باشد . بیشتر توضیح می دهم . پنالتی آربلوا را نگرفت و کارت زرد دوم را به لاس نداد اما از آن جا به بعد بود که تازه فهمید قضاوتش را باید عوض کند . لگد برونو مقابل کایخون که استحقاق اخراج داشت را بی پاسخ گذاشت ، در کارت های زرد اول راموس و لاس سختگیرانه عمل کرد ، نیمکت رئال مادرید را کشت و فقط آداران ، کارانکا ، کندو و ریبوت باقی مانده بودند . مورینیو را اخراج کرد و علتش را "به نظر خودش " خواند . اوزیل را به خاطر تشویق کردن و مربی را احتمالا به خاطر تمسخر بیرون کرد . دو کارت زرد به روبن داد اما به دروغ آن را به سنا نسبت داد تا مانع از اخراجش در دقیقه 54 ... شود . خطای آلتین توپ اشتباه بود چرا که کمک داور چهل متر فاصله داشت و بازیکن ترکیه ای اول توپ را زد . می دانم که روی فاریا و مورینیو اغلب از کوره زیاد در می روند اما یادم است که گواردیولا در پاملپونا رفت و بازوی کمک داور را گرفت تا تصویر صحیح را از طریق اسکوربورد نشانش دهد . اما انگار حرکتی که پپ انجام می دهد و به خاطرش قهرمان نامیده می شود ، برای مربی پرتغالی لقب "لات " و "آشوبگر خیابانی" را به همراه دارد ... رئال مادرید با پنج کارت زرد و چهار اخراجی بازی را به اتمام رساند که باید آن را عصبانی کننده دانست .
کریستیانو ، ستاره
همچنان باید ممنون کریستیانو بود . در نبردی که مملو از انواع و اقسام بند ها بود ، او به سان شوالیه سفید بود . تک گل تیمش را زد و در کنار مارسلو ، یکی از بهترین های رئال مادرید بود . در زمانی که تیم نه نفره بود هم فقط او بود که نا امید نمی شد و قهرمانانه تلاش می کرد که پیروزی را به تیمش برگرداند .
لبخند
دو امتیاز احمقانه دیگر از دست صدرنشین رفت تا ده امتیاز فاصله در عرض چهار روز نصف شود . به هر صورت نباید وحشت زده شد . با شش امتیاز فاصله صدرنشین هستیم ...
ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
اطلاعات کاربری
نویسندگان
لینک دوستان
آرشیو
نظرسنجی
فقط ؟
نظرتون در مورد وبلاگ؟
طرفدارکدام تیم هستید؟
پیوندهای روزانه
آمار سایت