تردیدی نیست که رونالدو و مسی دو بازیکن برتر پنج سال گذشته فوتبال جهان بوده اند . اما سوال این جاست که چرا علاقمندان به فوتبال زیبا ، به خصوص آنهایی که بیش از 30 سال دارند ، نمی توانند آنها را بهترین بازیکنان تاریخ بدانند و علیه حرفهایی که در این باره زده می شود موضع می گیرند ؟
بله ، هر دو بازیکن یک فصل پرگل فوق العاده دیگر در باشگاه هایشان در رئال و بارسا با کمک 10 سوپر استار دیگری که هر هفته در کنارشان هستند را سپری کردند . این در حالی است که به طور مثال مارادونا نتوانست در ناپولی که تیم کم ستاره ای بود به توفیق چندانی برسد . مثلا بارسای فعلی یکی از بهترین تیمهای تاریخ است ئ حتی شاید بتوان ادعا کرد که بدون مسی هم می توانست یکی از دو تیم برتر لالیگا باشد . مشخص نیست که چرا هم مسی و هم رونالدو در زمانهایی که خارج از تیمهای ملیشان هستند نمی توانند آن ستارگان درخشان همیشگی باشند .
رونالدو و مسی در مسابقات اخیر در رده ملی توفیق چندانی نداشته اند . مثلا در جام جهان ، کوپا آمه ریکا یا یورو . هیچ کدامشان نتوانستند که در لحظاتی که ستارگان باشگاهی در کنارشان نیست ، درخشش داشته باشند . مثل کاری که فان باستن با گلی جادویی در یورو 88 انجام داد و تیمش را یک تنه به عملکردی درخشان رساند ، یا همچون عملکرد مارادونا در جام جهانی مکزیک 86 یا چهار سال بعدش در ایتالیا که با پای پیچ خورده هم در خدمت تیمش بود . اسطوره های دیگری در نسل های مختلف در رده ملی مثل کرویف ، ماتئوس ، بکن باوئر ، مور ، چارلتون ، روسی ، باجو و په له را م توان مثال زد .
دو نمونه اخیر دیگر هم وجود دارند . رونالدوی برزیلی که با سن کمکش در جام جهانی 94 آمریکا به قهرمانی رسید و سپس به عنوان یک سوپر استار تا فینال فرانسه 98 رفت که عملکرد شگفت انگیزی در طول تورنمنت داشت و البته گفته شد که فقط دست های پشت پرده باعث شدند که آن برزیل قهرمان نشود . رونالدو در سال 2001 دچار مصدومیت شدیدی از ناحیه زانو شد و در مرحله باشگاهی هیچ توفیق خاصی نداشت اما در جام جهانی 2002 کره و ژاپن ، ستاره حقیقی برزیل بود و توانست که زردپوشان را به آخرین قهرمانیشان برساند و آقای گل شود . زیدان هم همین طور . او در عرصه ملی از فوتبال بازنشسته شد و در عرض هشت سال ، یک تنه فرانسه را به سومین فینال بزرگش رساند .
بازیکنان بزرگ زیاد دیگری هم هستند که به علت ضعف تیمهای ملیشان نتوانستند در این عرصه کاری کنند اما باز هم به لطف عملکرد خود در باشگاه ها جاودانه شدند ، مثل کنی دالگلیش ، جرج بست ، رایان گلگز ، برادران لائودروپ و روی کین . اما پرتغال و آرژانتین تیمهای کوچکی نیستند و نمی توان تیمهای ملی را برای رونالدو و مسی توجیه دانست . به صراحت باید گفت که اگر این دو بازیکن بخواهند به جمع اسطوره های تاریخ فوتبال مبدل شوند باید در عرصه ملی هم همان موفقیت باشگاهی را تکرار کنند . رونالدو امسال هم پس از یک شروع بد در یورو 2012 آرام آرام خوب شد و نقش مهمی در پیروزی های مقابل چک و هلند داشت . اما دیشب ، سوپر استار پرتغالی در یکی از مهمترین بازی های کارنامه فوتبالی خود در زمانی که تیم ملی کشورش مقابل اسپانیا به او نیاز داشت ، چیزی از خود نشان نداد . حالا باید دید که رونالدو می تواند این عملکردش در پرتغال در دو بازی چک و هلند را ادامه دهد یا خیر . مسی هم بعد از درخشش مقابل تیم المپیک برزیل امیدوار است که بتواند کمی آب رفته را به جوی بازگرداند.
ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
اطلاعات کاربری
شارژ بصورت پین یا کد همراه اول (رمزی)#!نویسندگان
لینک دوستان
آرشیو
نظرسنجی
فقط ؟
نظرتون در مورد وبلاگ؟
طرفدارکدام تیم هستید؟
پیوندهای روزانه
آمار سایت