در فرهنگ و دیرینه ما ایرانی ها و احتمالا کل ملل جهان ، فروتنی و تواضح یک خصلت پسندیده است . مثل معروف " افتادگی آموز اگر طالب فیضی " هم مصداق بارز این قضیه است .
در دنیای امروز فوتبال جهان هم همین گونه است . در همین اسپانیا ، محبوب ترین بازیکنان چه در میان کاتالان ها و چه در میان مادریدی ها ، ایکر کاسیاس و آندرس اینیستا هستند . همان قدر که بارسایی ها برای ایکر مقدس احترام قائلند ، رئالی ها هم اینیستا را دوست دارند . اما علت چیست ؟ فقط شایستگی های فنی ؟ مسلما نه . این دو جدا از توانایی هایی که به عنوان یک بازیکن حرفه ای دارند و شایسته تقدیر هستند ، مهمترین ویژگیشان افتادگیشان است .
ایکر طوری از بوفون صحبت می کند که انگار نه انگار یک سر و گردن از دروازه بان ایتالیایی بالاتر است . طبیعتا تمجید از دروازه بان حریف نمی تواند دلیلی برای ایجاد اعتماد به نفس کاذب باشد ، بلکه نشان از تواضع ایکر است . اینیستا هرگز سخن از توپ طلا نمی گوید چرا که در بند این حرفها نیست .
اما ... کافیست که مصاحبه های یک ماه اخیر کریم بنزما ، مهاجم پر استعداد فرانسوی را با هم مرور کنیم . از نظر فنی ، او بازیکنی قابل ستایش است که به جز ان که شم گلزنیش کمی پائین است ، هیچ نقطه ضعفی از نظر فوتبالی ندارد . خوش تکنیک ، باهوش ، دقیق ، وقت شناس و ... است اما از نظر رفتاری هنوز فرسنگ ها تا یک شخصیت ایده آل فاصله دارد .
بازیکنی که زمانی مادریدیسموها صدایش را به زور می شنیدند ، حالا ادعا می کند که "فاصله زیادی با کریستیانو و مسی ندارد !! " بی تردید هم تیمی های بنزما در یورو از هم تیمی های کریستیانو در پرتغال بهتر بودند . شاهد این ادعا هم نظرات کارشناسان است که پیش از یورو ، فرانسه را در کنار آلمان و اسپانیا ، بخت اصلی قهرمانی یورو می دانستند اما واقعا چرا کریم یورو را بدون گل ، تمام کرد ؟ آن هم در حالی که می خواست این گل را تقدیم به " پیتینا " ، همسر فلورنتینو کند ؟!!
جز آن بود که حرفهای بنزما علیه خودش در آمد و مگر آن است که نگاه ها را بیشتر به او جلب کرد تا اگر خبطی می کند ، " بولد " تر به نظر آید ؟! فرض کنیم که کریم این قدر توقعات را از خود بالا نمی برد و خود را رسما لیدر یا " همه کاره " نمی دانست ، باز هم این قدر فشارهای کاذب رویش افزایش می یافت ؟!
در چهار الکلاسیکوی پیاپی اواخر فصل 11-2010 ، کریم هیچ نقشی نداشت . دلیلش هم مشخص بود . مورینیو از او خواسته بود که به عنوان یکی از برنامه های تیمی ، به داوری اعتراض کند . اما کریم اعتقاد داشت که این کار بر خلاف شخصیت همیشگی اوست . اما چه شده که حالا این گونه مربی پرتغالی را "پدر معنوی " خود می داند و همه موفقیت هایش را مدیون و مرهون اوست ؟ نکند که یاد گرفته که عنصر " زبان " هم می تواند در فوتبال ، نقشی مهم را ایفا کند و اگر مهاجمان دیگری هستند که به خاطر کج دهانی به مربی و ستاره تیم ، فیکس نمی شوند ، او می تواند راهی متفاوت در پیش گیرد و با تمجیدهای بی سر و ته ، راه موفقیت را باز کند ، در عین حال که برای ستاره تیم و مربی ، نوشابه باز می کند ؟!
به هر صورت ، هدف از این مقال ، یادآوری یکی از سجایای اخلاقی به کریم عزیز بود . باشد که او "ایکر مقدس " را سرلوحه کارش قرار دهد و با اضافه کردن تواضع به رفتار و منشش ، دوست داشتنی تر شود .
ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
اطلاعات کاربری
نویسندگان
لینک دوستان
آرشیو
نظرسنجی
فقط ؟
نظرتون در مورد وبلاگ؟
طرفدارکدام تیم هستید؟
پیوندهای روزانه
آمار سایت