تابستان در راه است . مثل هر تابستان دیگری رئال به عنوان یکی از متمول ترین باشگاه های جهان محلی برای آمد و شد اسمها خواهد بود . از دنی کارواخال گرفته تا گرت بیل ، رادامل فالکائو ، ایلکای گوندوغان و ...
اما نکته این جاست که پرز به عنوان مدیری که خریدهای " بترکان " را در فوتبال اروپا باب کرد ، این بار نیازی به بمب ترکاندن با خرید از تیمهای دیگر ندارند . دو بمب تابستانی را فلورنتینو زمانی می تواند به صدا در بیاورد که دو تن از بنیان های تیم را با امضاهایی جدید پایه برگه های قراردادهایشان ماندنی کند .
اگر بخواهیم که عوامل فینالیست شدن رئال در کوپا یا رسیدن به نیمه نهایی چمپیونزلیگ را از میان بازیکنان گلچین کنیم ، بی تردید به سه اسم بر می خوریم : رافا واران ، ژابی آلونسو و کریستیانو رونالدو . این سه تکه بی جایگزین از پازل رئال در راه محو کردن بهترین بارسای تاریخ و رسیدن به نیمه نهایی برای سومین سال پیاپی بودند . اولی تازه در آغاز راهش است و مطمئنا حداقل ده سال دیگر می تواند که مرکز خط دفاع رئال را بیمه کند اما بحث روی دومی و سومی است .
مورینیو به عنوان مدیر اجرایی باشگاه تا کنون در زمینه تمدید قرارداد بازیکنانش عملکرد درخشانی نداشته است . در تابستان گذشته قراردادهای بازیکنان نیمکت نشین همچون آربلوا و آلبیول را تمدید کرد . بحث تمدید قرارداد دی ماریا و افزایش دستمزد ال فیدئو را هم که خود مربی پذیرفت که یک اشتباه تاکتیکی بوده است چرا که همین تمدید بود که باعث شد که شماره 22 رئال دچار غرور کاذب شود و سعی و انرژی همیشگی او تبدیل به دور خود چرخیدن در زمین شود .
حالا چالش بزرگ پیش روی پرز است . سر مسئله کریستیانو او خودش خرابکاری کرده و فقط خود اوست که می تواند دل شماره هفت را بدست آورد . کریستیانویی که در دو سال اول حضورش در رئال هنوز با مخالفت برخی هواداران سنتی به خاطر رفتار و اخلاقش مواجه شده بود حالا تبدیل به بتی شده است که بود یا نبودش مثل نفس کشیدن یا نکشیدن تیم است .
تردیدی نیست که رئال بدون کریستیانو هم می تواند به بزرگی خود ادامه بدهد اما ستاره پرتغالی کاتالیزوری است که رسیدن به موفقیت ها را به آسانی پلک زدن می کند . شاید در دو سال اول حضورش در رئال یک گلزن صرف (همچون حالای مسی !) بود اما حالا به تیم انگیزه می دهد ، بار تیم را به دوش می کشد و هر زمان که نیاز باشد ، تکل می زند تا پشت سری هایش بفهمند که نباید کم کاری کنند .
از ژابی هم نباید غافل شد . یک سال پیش و زمانی که کسی به فکر این مسئله هم نبود ، در مقاله ای مفصل نقش ژابی را توضیح دادم و گفتم که ای کاش مربی تیم همان طور که از تمدید قرارداد په په حمایت کرد ، از تمدید قرارداد ژابی هم حمایت می کرد اما فعلا که چنین اتفاقی نیافتاده است . شاهین ، بهترین بازیکن وقت بوندسلیگا یا حتی لوکا مودریچ هنوز که هنوزه نتوانسته اند که نقشی که او در رئال ایفا می کند را داشته باشند . در تابستان 2009 پرز پس از خرید کریستیانو ، بنزما و کاکا به فکر خرید پر طمطراق دیگری نبود اما والدانو سریع به او اطلاع داد که این پروژه بدون مغز متفکری بدون ژابی ، بی ثمر خواهد شد .
حالا نیز فرقی نکرده است . شاهین به حدی کند بود که نه در رئال موفق شد و نه در لیگ جزیره . مودریچ نیز هر چند که حتی از برخی صفات نظیر تکنیکی بودن و چابکی از ژابی جلوتر است اما مسلما نه ثبات آلونسو را دارد ، نه قدرت رهبری او و نه هوش و دقتش برای ارسال پاسهای بلند و خط کشی شده .
مسلما هر دو بازیکن روزی فوتبالشان به پایان خواهد رسید اما این هنر سران رئال است که بتوانند تا آخرین قطره فوتبالی این دو را بیرون بکشند . ژابی را می توان با پیرلو قیاس کرد که زمانی که تعلل سران میلان باعث رفتنش شد ، بزرگترین افسوس تاریخ روسونری ها نصیبشان شد . کریستیانو هم ستاره ایست که حالا حالا ها می تواند بزرگی کند . فرانس پوشکاش تازه در 31 سالگی به رئال پیوسته بود . کریستیانو سال به سال بالغ تر و بهتر می شود و مسلما این که باشگاه بالا رفتن سن این دو را ملاکی برای رد کردنشان بداند ، درست نخواهد بود .
به هر صورت رئال برای حفظ اقتدارش نیاز به یک " مهندس " و یک " آدم فضایی " دارد که از قضا نمونه شان را به این سادگی ها نمی توان پیدا کرد . پس پرز از همین حالا و پیش از هر چیزی باید دست به کار شود تا این دو را راضی به ماندن کند .
ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
اطلاعات کاربری
نویسندگان
لینک دوستان
آرشیو
نظرسنجی
فقط ؟
نظرتون در مورد وبلاگ؟
طرفدارکدام تیم هستید؟
پیوندهای روزانه
آمار سایت