توماس رونکرو ، سردبیر آس ، نگاه خاص خود را به بازی رئال و لوانته داشته است .
همه برای فاصله ده امتیازی
یک پایان هفته برای لذت بردن . اتفاقات پامپلونا ، هت تریک به یاد ماندنی کریستیانو ، طلسم مسی و ... به سرمای سیبری لبخند زدم . گرما و نشاط رئال مادرید ، تا مدتها می تواند وجدآور باشد . اگر پس از خاطره ناخوشایند الکلاسیکوی دهم دسامبر ، کسی ادعا می کرد که در ماه فوریه ، فاصله با بارسا به 10 امتیاز می رسد ، مطمئنا از او تست اعتیاد یا الکل گرفته می شد . اما رئال مادرید همین است ، مورینیو هم همین طور . هر دو کاراکتری رام نشدنی دارند که غرور از گوش هایشان بیرون می زند و روحیه به مانند نیروهای ویژه دارند تا کلمه "تسلیم " از دایره واژگانشان حذف شود . تصویر غم آولد پیکه ، پویول و مسی در ناواره با حلقه خوشحالی پس از گل سوم کریستیانو با یک حرکت زیبا که به معنی گل شماره 4000 تاریخ رئال در برنابئو بود ، قابل مقایسه نیست . این آغوش جمعی ، نمادی از صدرنشین و قهرمانی آینده لالیگاست . این به معنی غرور نیست ، بلکه فوق العاده بودن است . حس سرخوشی از یک ترکیب فوق العاده ، یک مربی شگفت انگیز (با نگاهی به رکوردهایش مشخص می شود که به سختی می توان کسی را پیدا کرد که از او بهتر باشد) و هوادارانی که به قدری شجاع هستند که سرمای سهمگین هم اثری رویشان نمی گذارد ، به دنبال یک برد جدید هستند و فریاد "قهرمان ، قهرمان ، اوئه ، اوئه ، اوئه " سر می دهند .
توپ طلا ؟
عملکرد ستاره رئال شایسته ضبط شدن به صورت سه بعدی است تا توانایی های بی بدیلش در "نشنال جئوگرافیک " مورد بررسی قرار گیرد . سه گلش کاملا رضایت بخش و خوشحال کننده بود . یکی پنالتی (مانوا کاملا ترسیده بود) ، دیگری ضربه سر (به یاد سانتیانایی که به جایگاه ویژه آمده بود) و یک شوت فوق العاده برای ادای دین به روبرتو کارلوس اسطوره ای که دیشب با حضورش ، شب برنابئو را منور کرد .
بهترین دفاع چپ تاریخ
حرکت خوب فلورنتینو در تمجید از اسطوره برزیلی در چمن برنابئو ، عادلانه و ضروری بود . پنج سال پیش ، او در یک به یاد ماندنی پس از قهرمانی لالیگا ، تیم را ترک کرد . پس از برد سخت برابر مایورکا در روز آخر . روبرتو کارلوس با خاطره بدی از تیم رفت و حالا دیشب در برنابئو به یاد ایام قدیم در حالی که تندیس ویژه را دریافت می کرد ، نامش صدا زده شد . فوتبال در این جا به یادگار می ماند و هیچ گاه بهترین دفاع جپی که تا کنون دیده شده را فراموش نخواهد کرد . به هر حال ، دیده شد که روبرتو چطور با هواداران گرم گرفت . با هر دو دستان رو به بالا . ده انگشت ، ده امتیاز !
لوانته خوب
کلاه ها را به احترام تیم خوان ایگناسیو مارتینز برداشت . در ابتدا پیش افتادند و در زمانی که ده نفره بودند هم حتی گل زدند و هیچ گاه چهره جنگنده خود را از دست ندادند . آنها با وجود این شکست همچنان در رتبه سهمیه چمپیونزلیگ هستند . یک تیم دوست داشتنی .
فینال بی فینال
هواداران در طول شب سرد پایتخت ، خواسته شان را اعلام کردند . در جایگاه جنوبی بنری با این مضمون به چشم می خورد :" فینال کوپا در این جا برگزار نمی شود . " باقی سکوها هم کاملا از این قضیه حمایت می کردند . فدراسیون باید صدای مردم را بشنود . فراموش نکرده ایم که بارسا اجازه نداد که فینال کوپا در سال2004 برابر ساراگوسا در نیوکمپ برگزار شود .
قهرمان
این سرخوشی و نشان دادن دو دست به علامت فاصله ده امتیازی ، یک هفته جادویی را می سازد . یکی می گفت :" در کاتالونیا ، هوا سردتر شده و بارسلونا اکنون 10- درجه است . " زندگی سفید و زیباست .
ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
اطلاعات کاربری
نویسندگان
لینک دوستان
آرشیو
نظرسنجی
فقط ؟
نظرتون در مورد وبلاگ؟
طرفدارکدام تیم هستید؟
پیوندهای روزانه
آمار سایت